Hoe merk ik het?
- Jeukende, geïrriteerde oogleden
- Soms ook rode ooglidranden met schilfering
Hoe werkt het?
Ooglidontsteking kan een hardnekkige kwaal zijn. Bacteriën veroorzaken een ontsteking van de talgklieren en de huid van de ooglidranden. De ooglidranden zetten daardoor wat op en worden rood. Er ontstaan huidschilfers, soms ook zweertjes en korstjes. Het oog zelf kan er ook geïrriteerd door raken, een beetje rood worden en branderig voelen. Als zo'n ontsteking lang aanhoudt kunnen de wimpers uitvallen en kunnen de ooglidranden wat gaan verlittekenen.
Hoe ontstaat het?
Ooglidontstekingen ontstaan vaak op gevorderde leeftijd. Meestal is er geen duidelijke oorzaak. We zien het vaak bij patiënten met suikerziekte.
Hoe ga ik er zelf mee om?
Vaak kunt u de aandoening zelf goed onder controle houden door één à twee keer per week de ooglidranden met een wattenstokje met een beetje water te deppen. Verwijder de schilfers en de korstjes. Gebruik daar eventueel wat babyshampoo bij. Meestal zullen de klachten dan vrij snel afnemen. Zoals gezegd: ooglidontsteking is een hardnekkige aandoening. Het kan nodig zijn de behandeling langdurig voort te zetten of te hervatten als de klachten weer de kop opsteken.
Hoe gaat de arts er mee om?
Het kan nodig zijn enige tijd te behandelen met een antibiotische zalf of druppels. Uw arts kan u dat voorschrijven.
Wetenschappelijk nieuws
Bijwerkingen van geneesmiddelen die via de ogen worden toegediend, zijn niet beperkt tot het oog, maar kunnen ook systemisch zijn. Meestal zijn de traanwegen goed doorgankelijk, en 80 tot 90% van iedere oogdruppel wordt na afvoer via de traanwegen rechtstreeks geabsorbeerd en niet afgebroken door de lever. Een klein gedeelte wordt na oogheelkundige toediening ingeslikt, via de darmwand opgenomen en door de lever gemetaboliseerd. Door het onderste traanpuntje enkele minuten na druppelen met een vinger te laten dichtdrukken, wordt dde kans op systemische bijwerkingen verminderd. De kans op bijwerkingen kan worden verkleind, door het geneesmiddel in zo laag mogelijke concentratie voor te schrijven, en niet meer dan een oogdruppel per keer toe te dienen. Indien verschillende oogdruppels tegelijkertijd moeten worden toegediend, is het zinvol enkele minuten na druppelen te wachten voordat de volgende druppel wordt toegediend. Bron: PW 2002;137(10):358-62.