Hoe merk ik het?
- Verminderde eetlust, misselijkheid
- Braken
- Diarree
- Buikpijn, buikkrampen
Hoe werkt het?
Vaak heet het dat we buikgriep hebben als we deze Symptomen ervaren. Maar wat wij in de wandeling buikgriep noemen is dikwijls een maagdarminfectie. Zo'n infectie wordt dikwijls veroorzaakt door een bacterie, virus of parasiet. Deze ziekteverwekkers tasten de darmwand aan. Het vocht dat in de darmen wordt uitgescheiden om het voedsel te verteren wordt onvoldoende weer terug in het lichaam opgenomen. En dat leidt tot klachten als braken, diarree en buikkramp. Het lichaam verliest daardoor vocht en zout en droogt uit. Uitdroging is levensbedreigend. Het gevaar voor uitdroging is het grootst bij baby"s (omdat zij relatief weinig vocht in hun lichaam hebben) en bij bejaarden (omdat zij zich niet gauw dorstig voelen en dus onvoldoende drinken).
Hoe ontstaat het?
Bekende boosdoener is de E.coli bacterie. Deze veroorzaakt onder andere reizigersdiarree, een probleem dat we soms in het buitenland ervaren. De Salmonella bacterie is heel bekend omdat hij nogal eens in kippenvlees en eieren wordt aangetroffen. Virussen zijn bijvoorbeeld veroorzakers van diarree epidemieën bij kinderen. Een andere categorie veroorzakers van buikklachten zijn parasieten. Parasieten veroorzaken meer chronische vormen van diarree. Deze chronische diarree leidt op den duur tot vermagering.
Hoe ga ik er zelf mee om?
Normaal gesproken gaat een maagdarminfectie vanzelf weer over. Hoe lang dat duurt hangt af van de soort en aard van de veroorzaker en van uw weerstand. In de meeste gevallen zijn de verschijnselen binnen één tot twee weken wel verdwenen. Het gevaar van een buikgriep schuilt in de uitdroging. Uitdroging ontstaat wanneer u minder vocht binnenkrijgt dan u verliest. U merkt dat u dorstig wordt en minder gaat plassen. De urine wordt geconcentreerder en dus donkerder. Bij kleine kinderen bemerkt u dat ze een droge mond krijgen en dorstig worden. Het is dan ook zaak dat u regelmatig drinkt maar wel in kleine beetjes. Grote hoeveelheden vocht ineens drinken zal er vaak toe leiden dat u weer moet braken. Ook als u braakt na het drinken moet u er toch mee doorgaan. Bij de apotheek zijn zakjes met ORS (Oral Rehydration Solution) verkrijgbaar. Dit is een mengsel van suiker en zout. U dient dit mengsel in de aangegeven hoeveelheid water op te lossen en daarna geleidelijk, maar consequent op te drinken. Baby"s kunt u het beste met een lepeltje vocht toedienen; dat gaat heel geleidelijk en niet te snel. Bij drogist en apotheek zijn antidiarreemiddelen verkrijgbaar. Zij leggen de darmen stil waardoor de diarree minder frequent wordt, maar genezen niet. Bij kinderen onder de acht jaar mag u deze middelen nooit gebruiken.
Hoe gaat de arts er mee om?
Diarree kan niet worden genezen met medicijnen. Antibiotica hebben geen invloed op het herstel. Medische hulp kan wel nodig zijn om uitdroging te voorkomen of te bestrijden. Soms is de uitdroging al te ver voortgeschreden. U merkt dat aan het optreden van sufheid. Bij kinderen ziet u dat de ogen wat dieper gaan liggen; het kind kan ook slechter gaan drinken. Tenslotte lijkt de huid minder elastisch te worden: als u een huidplooi van de buikhuid beetpakt ziet u dat deze niet onmiddellijk verstrijkt als u hem loslaat, maar slechts geleidelijk. Als één of meer van deze verschijnselen zich voordoen is er sprake van ernstige uitdroging. U dient dan meteen een arts te raadplegen. Vaak zal opname dan nodig zijn. In het ziekenhuis wordt extra vocht toegediend, via een infuus of bij kinderen vaak met een neussonde (een slangetje via de neus naar de maag, waardoor geleidelijk een ORS oplossing wordt toegediend). Ook als er geen sprake is van uitdroging dient u contact op te nemen met uw arts als de klachten langer aanhouden dan twee weken en als er bloed bij de diarree zit. Bij kleine kinderen mag u niet zolang wachten, bij baby"s kunt u beter na één dag al overleggen met uw arts.
